controle over je leven?

controle over je leven?

Het lijkt zo’n fijn vooruitzicht, alles loopt op rolletjes, gaat zoals voorspeld, geen onverwachte kinken in de kabel, je hebt het allemaal “onder controle”. Maar ja, hoe realistisch is dat en vooral hoe wenselijk? Als je overal controle over zou hebben, zou je dan werkelijk gelukkig zijn? Het verlangen naar controle houd je vast in een ervaring die per definitie is geweest. En is dus niet een ervaring van NU.

Hang naar controle ontstaat wanneer een ervaring pijnlijk is geweest en je die pijn niet nog een keer wilt doorstaan. Of wanneer een ervaring prettig is geweest en je dat gevoel heel graag nog een keer wilt. Controle willen uitoefenen ontstaat wanneer in je geest en je hart iets niet vrij is geweest. Wanneer er verlangens of afkeer waren van de bestaande situatie. Je kleine zelf wil dan de touwtjes in handen houden, het gevolg is dat je niet kunt stralen en volop genieten van het moment waarin je je bevindt. Terwijl als je jezelf zou vragen wat je het liefste wilt, het dat laatste zou zijn. Tuurlijk!

Ik maakte het recent nog mee. Vol zin om een nieuwsbrief te schrijven en te werken aan de workshop waar ik nu over schrijf, werd mijn jongste zoon ziek. Drie dagen lang flinke koorts. Er was geen ruimte om te werken. En de drang om deze situatie te willen beheersen kwam in alle hevigheid opzetten. Ik kreeg er zelf fysieke klachten van. Totdat ik me realiseerde dat ik mezelf klem had gezet in mijn eigen drang naar controle.

De weg eruit was de weg erin. Ik ben gaan zitten met mijn zoon op schoot en we staarden beiden naar buiten-binnen. Dit was precies wat er nodig was. Gewoon simpele aanwezigheid. In al zijn eenvoud zo krachtig! Dat is innerlijk leiderschap. Er voor jezelf zijn, zodat je er ook voor een ander kunt zijn. Het mooie is, doordat ik toegaf aan mijn verlangen om te willen werken en toegaf aan de ziekte van mijn zoon, ik nu ineens weet wat ik wil schrijven. De nieuwsbrief komt er toch, paar dagen later, maar wel met de boodschap die ik wilde overbrengen.

Mijn vraag aan jou is: waarin blokkeer je nog om er voor jezelf te kunnen zijn? Wil je je bewust worden van oude patronen die je vasthouden in de drang om controle uit te oefenen? Wil je vrij zijn om op jouw manier ervoor jezelf te kunnen zijn? Los van wat anderen daarvan vinden of zeggen? Los van wat je daar zelf allemaal van vindt? Maar gewoon omdat je als vrij mensen geboren bent en in vrijheid mag kiezen om je aangeboren geluk te leven?

Doe dan mee aan de workshop
14 oktober 10.30-13.00 van Controledrang naar Innerlijk Leiderschap

Bewustworden van oude patronen die je weerhouden om je vrij te voelen en ze daarna transformeren! Dat “doe” je in deze workshop. Reactie van deelnemer: “Ik voel me 2,5 uur een compleet ander mens”

van weerstand naar overgave en plezier

van weerstand naar overgave en plezier

Missing Event Data
Weerstand hoort bij het leven, het schuurt, het zet ons op scherp en geeft ons een uitgekiende mogelijkheid om onszelf beter te leren kennen. Bovendien geeft het ons de kans ons “kleine zelf” te overstijgen en daarmee nieuwe energie vrij te maken. Plezier en vreugde kunnen vrijkomen als we onze weerstand weten om te zetten. Weerstand is prachtig, maar niet bedoeld om tijdenlang in te blijven hangen. Dat merkte ik ook tijdens de klimtocht rond Mount Kailash in Tibet die ik in juli maakte.

Het was afzien, de hoogte, de sneeuw die in stormen om me heen raasden, het gekraak van brekend sneeuw in kleine lawines op de bergflank. Het zwaarste was het gevoel geen zuurstof en energie in mijn lichaam te hebben om nog 1 volgende stap te zetten om de 5600 meter hoge pas over te steken. Gelukkig kwam er echt een einde aan de tocht. Wat een plezier er door mijn aderen stroomde toen ik mijn weerstand liefdevol had bejegend en toch voorzichtig stap voor stap was doorgegaan om de top te bereiken. De afdaling was daardoor makkelijk, zowat huppelend sprong ik van steen naar steen. Een golf van ontspanning en nieuwe kracht overspoelde me. Het was gelukt!

Inmiddels weer terug van mijn wekenlange enerverende reis naar het bijzondere land Tibet, heb ik weer nieuwe weerstanden te overbruggen. Ja, dat gaat gewoon door. Weerstand kent vele gezichten. Ergens tegen aanhikken, die ervaring zal iedereen wel kennen. Het heel goed weten in je hoofd en het toch niet van de grond krijgen. Opeens irrationeel emotioneel worden; boos, verdrietig of bang. Je kop in het zand steken, met een grote bocht ergens omheen lopen, met de pakken neer willen gaan zitten of maar geen besluit kunnen nemen: weerstand heeft vele gezichten. Het is dan ook niet altijd meteen duidelijk dat het om weerstand gaat. Ergens is dat maar goed ook. Je kunt namelijk maar beter geen weerstand tegen weerstand ontwikkelen.

Hoewel het misschien een aantrekkelijk vooruitzicht lijkt om weerstandsloos door het leven gaan, blijft dat een illusie. Het leven geeft je op deze manier de kans om jezelf te ontwikkelen, want waar je weerstand tegen hebt, dat zegt iets over jou. Heb je weerstand om je te committeren aan iets? Ervaar je weerstand om los te laten? Door je weerstand te onderzoeken kom je meer te weten over wat je fijn vindt of juist moeilijk of waar je bang voor bent. Het scherpt je, geeft je de kans om jezelf te leren kennen, je “kleine zelf” te ontgroeien en vrede te sluiten met dat wat is en wie jij bent.

In je weerstand ligt de kern verstopt van diepe vreugde en plezier. Het accepteren en transformeren van je weerstand zal die kracht vrijmaken in jezelf. Ik zeg het vaker, maar meen het uit het diepst van mijn hart: dat gun ik jou van harte!

En hoe dan vraag je jezelf misschien af? Hoe je transformeert, kan ik (nog) niet uitleggen in woorden, maar ik kan het wel laten ervaren. Als je wilt, maak gewoon eens vrijblijvend en kosteloos een afspraak met me voor een 20 minuten sessie. Dan kan ik je aan den lijven laten voelen wat ik in woorden probeer over te brengen.

Een liefdevolle groet,

Laura Jonker

 

Verlangen als medicijn

Zoals deze zonsopgang verlangend uitreikt naar de aankomende dag, waar reikt jouw hart naar uit, waar verlang jij naar? In deze blog heb ik het over het leren kennen van je zielsverlangen als medicijn voor wat je lastig vindt of waar je innerlijk in vastloopt.

Het toelaten van diepgevoeld verlangen werkt als een medicijn voor dat wat je lastig vindt of waar je innerlijk tegenaan loopt. Het veranderen van je gedrag of het denken over jezelf begint bij het zielsverlangen dat woont in je hart. Het vertelt je iets over jezelf, wat voor jou belangrijk is in dit leven. Heb je frustraties of verdriet? Voel je je niet gezien of gewaardeerd? Onderzoek eens je zielsverlangen. Je zult merken dat er een link ligt tussen je verlangen en de pijn of onrust die je kunt ervaren.

Mijn zielsverlangen is om jou de mogelijkheid te geven jouw zielsverlangen te ontdekken, want ik merk iedere dag hoe waardevol het is, om je verlangen te leven. Dat is niet eenvoudig, weet ik uit eigen ervaring. Toch is het het beste wat je voor jezelf,  de mensen om je heen en onze aarde kunt doen.

In ieders hart huist verlangen. Misschien naar verbinding, rust, veiligheid. Plezier, harmonie, vrijheid en vervulling. Je geliefden om je heen, waardering, expressie. Je wordt geboren met een verlangen in je hart. Dit verlangen is als een baken op je weg. Het geeft je licht zodat je ook in donkere tijden kunt zien waarheen je loopt. Het geeft je richting zodat je steun kunt voelen in het maken van keuzes. Schuif dit verlangen dan ook niet zomaar opzij. Leer het eerder kennen.

Oefen in makkelijke situaties, in je comfortabele huis. En als je hiermee vertrouwd raakt, kun je het ook op momenten gaan doen dat je je beklemd voelt, dat je je in het nauw gedreven voelt of overspoeld door emoties. Welk verlangen leeft er onder de pijn?

Welke diepgewortelde wensen leven er in jou? Kun je contact maken met de ‘goede’ gevoelens die je jezelf, je naasten, dieren, de aarde toewenst? Met het onuitgesproken verlangen waarmee je als baby aan dit leven begon, en dat je probeert gestalte te geven in je leven? Dit verlangen leren kennen en toelaten zal je kracht geven. Je krijgt toegang tot een oneindige bron waaruit je telkens kunt tappen als je je in voor jou lastige situaties bevindt. Voor dit medicijn hoef je niet eerst naar de dokter. Als je je zielsverlangen kent en ernaar gaat leven hoef je niet meer van jezelf verwijderd te raken. Je gaat jezelf meer toebehoren. In het engels klinkt het zo mooi: longing wordt be-longing. You start belonging to yourself, je kunt levend verlangen zijn dat zich uitdrukt in het leven! Daar is zeker plek voor pijn, maar je weet dat je verlangen deze pijn kan dragen.

Wil je het eens proberen? Zoek een plekje om even te zitten, zet je telefoon uit, sluit je ogen, voel je voeten op de grond rusten, merk op dat je ademt en laat dat gewoon gebeuren, je kunt een zucht laten ontsnappen en sta jezelf dan toe om mee af te dalen. Wanneer je er klaar voor bent, stel jezelf dan oprecht de vraag. “Waar verlang ik naar?”

Je mag luisteren naar alles wat je jezelf te vertellen hebt. De fijne antwoorden, maar misschien hoor je ook de minder prettige kanten van jezelf. Beide zijn in jou aanwezig, vind je dit lastig? Onthoud dan, je bent het niet, je neemt het waar in jezelf. Je luistert liefdevol naar jezelf en leert jezelf kennen. Hoe mooi is dat?!

Ik ben heel benieuwd naar wat je dan te horen/zien/proeven/voelen krijgt. Wil je je antwoord delen? LEUK! Stuur me gerust een mailtje of appje. info@zijnvolzin.nl of 06-45229355

Wil je weten wat mijn zielsverlangen is? Je hoeft alleen maar te kijken naar de activiteiten die ik organiseer, daar leg ik mijn zielsverlangen behoorlijk bloot 😉 Welkom!

Een liefdevolle groet,

Laura Jonker

Hoop en hopeloosheid

Hoop en hopeloosheid

beeldmerk_gevuld_divers_33_rgb Wat als je je hopeloos voelt in de liefde? Kun je de hopeloosheid toelaten zo ver als je maar kan? Je eraan overgeven, toegeven dat je geen antwoord hebt, dat er misschien zelfs geen antwoord is? Op de diepste bodem van onze ziel ligt de schat begraven waar we allemaal naar op zoek (lijken te) zijn. Als je afdaalt in de diepte van jezelf, zo diep dat er geen licht meer te zien is, juist daar kun je iets opdiepen wat al je voorstellingsvermogen te boven gaat. Wanneer alle hoop vervlogen is, wanneer je toelaat dat er niets anders meer is dan volledige overgave, dan vlamt hoop op in je hart zonder dat je erom vroeg. Dan wordt je iets geschonken wat al die tijd binnen in je hart huisde. Iets zo rijk, zo warm, zo hoopvol dat er eigenlijk geen woorden voor zijn. 

Het leven lijden?!

Het leven lijden? Nee, liever niet! Het leven is toch niet om te lijden? Het is om te leiden. En om je te laten leiden, met de wendingen van het leven mee. Waarheen ze je ook brengen. Het leven is om te leiden èn geleid te worden.zvz-beeldmerk-girl-sitting-01

Het leven is in continue dialoog met jou. Het biedt je een situatie aan, jij antwoordt met je intenties en daadkracht. Een voorbeeld: als je je afspraak mist doordat er geen treinen rijden, kun je denken dat je onrecht wordt aangedaan. Als je veel spanning opdoet in het contact met anderen, kan de overtuiging ontstaan dat de wereld niet goed voor je is. Als je makkelijk geraakt wordt en daarbij emoties ervaart, voel je je op den duur misschien een labiel persoon.
Je kunt je laten leiden door de beperkingen in je leven. Of je kunt reageren vanuit een gevoel van tekort of gemis. Maar je wilt toch niet dat deze gevoelens van lijden de grond onder je bestaan worden? Je wilt toch niet dat opgedane pijn je zodanig klem zet, dat je je een speelbal voelt in je eigen leven? Want dat is echt niet de bedoeling van het leven!

Ik wens je toe dat je soms donkere blik verzacht en lichter wordt. Dat je door angst en onzekerheid heen je blik kan blijven wenden naar het licht. Dat je kunt gaan omarmen wat het leven je aan
mogelijkheden biedt. Want is het niet simpelweg zo dat ieder moment er een is om je te realiseren dat je je leven kan leiden of lijden? Werkelijk ieder moment. Dus ja: ook NU!

Waartoe dit inzicht kan leiden, ondervind ik vanaf september aan den lijve. Dankzij het ja-zeggen tegen mijn nieuwe meditatieruimte kan ik leiding gaan geven aan een fris en diepgaand deel van mezelf. Dat doet wat met me, ik voel me blijer, ontspannender en heb meer focus. Ik heb ZIN mijn vleugels uit te slaan! Dat zie je terug in een aantal nieuwe activiteiten. Ik hoop jullie daar of ergens anders
te ontmoeten.

Onverschilligheid

beeldmerk_gevuld_divers_35_rgbIs onverschilligheid de keerzijde van het ongebreidelde individualisme wat in onze dagen hoogtij viert? Wat gebeurt er als je je aandacht alleen op het zelf richt? Zonder daarin geoefend te worden in onderscheid maken tussen wat je denkt dat je bent en de directe ervaring van je zelf? Tussen identiteit en ware zelf. Tussen je kleine zelf (ego) en het grote zelf. Tussen het bouwwerk wat je van, over en met jezelf gebouwd hebt, en tussen de klare heldere eenduidige ervaring van jezelf.

Als we niet opletten kan onverschilligheid als een sluipmoordenaar zijn voor empathie en compassie met jezelf en anderen. Onverschilligheid ligt altijd op de loer. Het dringt onzichtbaar binnen, makkelijk om aan toe te geven. Het verlamt je niet zoals angst, het genereert geen spanning waar je lichaam en hoofd last van krijgt. Nee, eerder werkt het als een langzaam vergif. Geef je je eraan over, dan zal je empathie, je gevoeligheid, je medemenselijkheid een langzame dood krijgen.